Transport towarów niebezpiecznych (ADR) to jedna z najtrudniejszych i najbardziej odpowiedzialnych dziedzin logistyki. Takie przewozy regulowane są międzynarodową umową ADR (Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route), która określa surowe wymagania dotyczące pojazdów, kierowców oraz dokumentacji.
Klasyfikacja rodzajów ładunków
Przede wszystkim należy prawidłowo sklasyfikować ładunek. Istnieje 9 klas substancji niebezpiecznych, z których każda ma swoje specyficzne wymagania dotyczące transportu. Dla każdego typu towaru niebezpiecznego ustala się dopuszczalny sposób pakowania, oznakowania, sposób załadunku oraz warunki transportu.
Co jest wymagane od kierowców przewożących ładunki ADR
Kierowcy przewożący ładunki ADR muszą przejść specjalne szkolenie i uzyskać zezwolenie (świadectwo przygotowania kierowcy ADR). Bez takiego dokumentu transport substancji niebezpiecznych jest zabroniony. Ponadto pojazdy muszą być wyposażone w specjalne znaki, środki gaśnicze, apteczki, indywidualne środki ochrony itp.
Trasa transportu ładunków ADR
Szczególną uwagę należy zwrócić na trasę transportu. Niektóre rodzaje ładunków nie mogą być przewożone przez tunele, mosty lub obszary zabudowane. Planowanie trasy powinno uwzględniać te ograniczenia, a także miejsca na postoje, obsługę techniczną i tankowanie.
Dokumentacja
Podczas transportu towarów niebezpiecznych obowiązkowo muszą być dostępne:
- Dokument transportowy z opisem ładunku;
- Instrukcje w przypadku awarii;
- Świadectwo przygotowania kierowcy ADR;
- Zezwolenie na użycie pojazdu (certyfikat zgodności).
Nieprzestrzeganie zasad ADR grozi nie tylko wysokimi karami finansowymi, ale także realnym ryzykiem dla życia ludzi i środowiska. Dlatego ważne jest, aby ściśle przestrzegać ustalonych wymagań, utrzymywać pojazdy w odpowiednim stanie technicznym oraz systematycznie podnosić kwalifikacje personelu.
